بغض از گلوی من به عمق آیینه نفوذ می کند

...من تلاش آسمان را برای شکستنش می بینم

... خورشید که آرام شکست می خورد و از پشت ابر های سنگین پاییزی غروب می کند

.

.

.

!...آیینه باز می شکند

و من همچنان بغض دارم

.

.

.