یه برگ

اون بالا

بالای درخت

...سبز بود

.

.

.

...آب بهش نرسید

خشک شد

...

...باد اومد

لغزید

...

آرام

آرام

آرام

...سقوط کرد

...بر زمین گرم نشست

...به زیر پای عابران شکست

.

.

.

!به آرامی جان سپرد

اینجا

ایناهاش

همین وسط قفسه سینم

میسوزه

داد میزنه

آتیش میگیره

نه که از درد باشه ها

واسه توِ

واسه خود خودت

کوچولوی نازنین من

.

.

.

یه قولی بهم بده

که هیچوقت از پیشم نری

تو

کوچیکترین سرزمین

بزرگ رویایی

!نه

...شب یلدای چشمان تو را صبح نخواهم کرد

!آخ اگه این غرور نبود

!آقا اجازه؟

میشه عاشق بشیم؟

به انتظار بیندیش که چه صبورانه در تمامی لحظات ما را همراهی می کند
واما- ما چه عجولانه و با شتاب منتظرپایان انتظار هستیم
.غافل از اینکه انتظار هیچ گاه ما را تنها رها نخواهد کرد
زیرا
. پایان هر انتظار – آغاز انتظاری دیگر است

از اینجا

Shadow

در امتداد قبر، مقبور شدم

و تمام وجودم در عمق قبر سقوط کرد

مضطرب بیدار شدم

و از ترس خوابی راحت و ابدی

...هرگز نخوابیدم

.

.

.

.همین

...اینجوری نگام نکن

...

تو دلت نرم

...آرومه

میترسم موج بزنه

میترسم

میدونی چرا؟

چون میدونم اونی که فکر میکنی نیستم

...یه جورایی

آخ

قلبم

میدونی کلی خری؟

انقدر خوبه

انقدر حال میده

...وقتی طوفان میاد

...طوفان

اونوقت روتو بر گردونی

خلاف جهت باد

لبخند بزنی

ادامه بدی

بری جلو

هی میخوری زمین

ولی باز لبخند میزنی

...

لبخند

:)

مرسی دیوونه

سیاه

سیاه

سیاه

عزا

غم

.

.

.

سیاه
سیاه
سیاه
عزا
غم

...

...

یه سایکل

یه دوره

یه ریتم

...

که همیشه تکرار میشه

موج زد

بغض کردم

باد میومد

نلرزیدم

ولی باد که قطع شد لرزیدم

اینجوری میخواستم به خودم ثابت کنم

که لرزم از سرما نیست

گوش کردم

صداش نیومد

من حتی لیاقت توهم رو هم ندارم

کاش

شبیه این قصه ها

صدات

یه هو

میومد

همونجوری که صدام می کنی

...

من بر میگشتم

تو نبودی

یه دفعه تو چشامو میگرفتی

من بر میگشتم

میبوسیدمت

نگات میکردم

.

.

.

ولی

چشمامو که باز میکنم

میبینم

رفتم وسط آب

موج می آد

موج میزنه

موج میخوره

موج

موج

موج

من که این همه خواهش کردم

پس چرا هیچکی به حرفام گوش نکرد

من که صادق بودم

چرا تنهام گذاشت

چرا آغاز ندارم

چرا فصل خزون من فصل بهار شماست

چرا دلم تنگ واسه نفس زدن

...

!کی میدونه اینا یعنی چی؟

!چرا همه خوبا انقدر بد میشن بعضی وقتا؟

تا آخرین لحظه مینویسم

حتی اگه یه سرم نزنی اینجا

...

میدونم خودتم نمیفهمی که با توام

خستگیا
هق هق و دلبستگیا
بوسه مرگ تو گریه ها
مرگ دعا
مرگ نگاه
اینه شاید راه فرار

...خورشید و تب
تب نگاه؛ نگاه من
هوای گرم؛ هوای تو
گرم نگات؛ تشنگیام
عطش من؛ چشمای تو
لبهای خیس؛ شرم و حیا
ترس گناه؛ آره گناه
گناه ما؛ لغزش ما
لرز صدا تو گفتن چند کلمه بی ادعا
یهو رسید دستای ما به دست هم
زندونی شد قلبای ما
حبس ابد

...حضور
حضور من ، حضور تو ، حضور شب
...شب
شب سپید ، شب بهار ، شب نگاه
...نگاه
نگاه تو ، نگاه من ، نگاه ما
...ما
پرواز ما ، لبخند ما ، قصه ی ما
قصه
!و بازم قصه

...یادش به خیر

یه پیری بوود که تو دل ما خیلی بزرگ بود

یه دفعه

یه روزی

یا شایدم یه شبی

یه چیزی بهم گفت

راستش اون موقع زیاد نفهمیدم

ولی الان دیگه خوب میفهمم حرفشو

.

.

.

بلوغ همیشه دردناکِ

و يادم هست

يكبار

...تمام غرور يك سايه

زير پاي عابر

له شد

و خوررشيد هم هيچ نگفت

...

...

این و نمیدونم کی نوشته

از یه جای دور ورش داشتم

نزدیک اون سایه

همون که گفت له شد

ولی فکر کنم

هنوز آدم نشده

...میدونم

!برو

انقدر دور شو که دیگه منو نبینی

منم دیگه نبینمت

چرا؟-

چونکه رسمش اینه

مگه نمیدونی

هر کی عاشق اون یکی میشه

اون معشوقه

اونی که دوسش داری همه اش در میره

یغنی باید در بره

هیچکی نمیدونه چرا

این شبا

فقط بیدار میمونم که بوی نم بارون و حس کنم

بوی خاک

...اگه فردا بارون نیاد

شاید بمیرم

آخه دیگه کاری ندارم انجام بدم